–   Ewangelia wg ¶w. Jana   –

Rozdzia³y:

123456789101112131415161718192021


1

DZIA£ALNO¦Æ JEZUSA CHRYSTUSA JAKO S£OWA, ¦WIAT£O¦CI I ¯YCIA

O S£OWIE

Prolog

1 Na pocz±tku by³o S³owo
a S³owo by³o u Boga,
i Bogiem by³o S³owo.

2 Ono by³o na pocz±tku u Boga.

3 Wszystko przez Nie siê sta³o,
a bez Niego nic siê nie sta³o,
co siê sta³o.

4 [JK] W Nim by³o ¿ycie.
a ¿ycie by³o ¶wiat³o¶ci± ludzi,

5 [JK, JK] a ¶wiat³o¶æ w ciemno¶ci ¶wieci
i ciemno¶æ jej nie ogarnê³a.

6 Pojawi³ siê cz³owiek pos³any przez Boga -
Jan mu by³o na imiê

7 Przyszed³ on na ¶wiadectwo,
aby za¶wiadczyæ o ¶wiat³o¶ci,
by wszyscy uwierzyli przez niego.

8 Nie by³ on ¶wiat³o¶ci±,
lecz [pos³anym], aby za¶wiadczyæ o ¶wiat³o¶ci.

9 By³a ¶wiat³o¶æ prawdziwa,
która o¶wieca ka¿dego cz³owieka,
gdy na ¶wiat przychodzi

10 Na ¶wiecie by³o [S³owo],
a ¶wiat sta³ siê przez Nie,
lecz ¶wiat Go nie pozna³

11 Przysz³o do swojej w³asno¶ci,
a swoi Go nie przyjêli.

12 [JK] Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjêli,
da³o moc, aby siê stali dzieæmi Bo¿ymi
tym, którzy wierz± w imiê Jego -

13 [JK] którzy ani z krwi,
ani z ¿±dzy cia³a,
ani z woli mê¿a,
ale z Boga siê narodzili

14 A S³owo sta³o siê cia³em i zamieszka³o w¶ród nas.
I ogl±dali¶my Jego chwa³ê,
chwa³ê, jak± Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pe³en ³aski i prawdy.

15 Jan daje o Nim ¶wiadectwo i g³o¶no wo³a w s³owach: «Ten by³, o którym powiedzia³em: Ten, który po mnie idzie [Vt-2,50], przewy¿szy³ mnie godno¶ci±, gdy¿ by³ wcze¶niej ode mnie».

16 Z Jego pe³no¶ci wszyscy¶my otrzymali - ³askê po ³asce

17 Podczas gdy Prawo zosta³o nadane przez Moj¿esza, ³aska i prawda przysz³y przez Jezusa Chrystusa.

18 [JK] Boga nikt nigdy nie widzia³, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w ³onie Ojca, [o Nim] pouczy³.

 

PIERWSZA PASCHA - ¦WIADECTWA I ZNAKI

¦wiadectwo Jana Chrzciciela [Vt-2,3; Vt-2,4] 

19  [Vt-4,203] Takie jest ¶wiadectwo Jana. Gdy ¯ydzi wys³ali do niego z Jerozolimy kap³anów i lewitów z zapytaniem: «Kto ty jeste¶?»,

20 on wyzna³, a nie zaprzeczy³, o¶wiadczaj±c: «Ja nie jestem Mesjaszem».

21 Zapytali go: «Có¿ zatem? Czy jeste¶ Eliaszem?» Odrzek³: «Nie jestem». «Czy ty jeste¶ prorokiem?» Odpar³: «Nie!»

22 Powiedzieli mu wiêc: «Kim jeste¶, aby¶my mogli daæ odpowied¼ tym, którzy nas wys³ali? Co mówisz sam o sobie?»

23 Odpowiedzia³: «Jam g³os wo³aj±cego na pustyni: Prostujcie drogê Pañsk±, jak powiedzia³ prorok Izajasz».

24 A wys³annicy byli spo¶ród faryzeuszów.

25 I zadawali mu pytania, mówi±c do niego: «Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jeste¶ ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?»

26 Jan im tak odpowiedzia³: «Ja chrzczê wod±. Po¶ród was stoi Ten, którego wy nie znacie,

27 który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwi±zaæ rzemyka u Jego sanda³a».

28 Dzia³o siê to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udziela³ chrztu.

 

29 [Vt-4,203] Nazajutrz zobaczy³ Jezusa, nadchodz±cego ku niemu, i rzek³: «Oto Baranek Bo¿y, który g³adzi grzech ¶wiata.

30 [Vt-4,203] [Vt-4,215]To jest Ten, o którym powiedzia³em: Po mnie przyjdzie M±¿, który mnie przewy¿szy³ godno¶ci±, gdy¿ by³ wcze¶niej ode mnie.

31 [Vt-2,3; Vt-2,4] [Vt-4,215] Ja Go przedtem nie zna³em, ale przyszed³em chrzciæ wod± w tym celu, aby On siê objawi³ Izraelowi».

32 Jan da³ takie ¶wiadectwo: «Ujrza³em Ducha, który jak go³êbica zstêpowa³ z nieba i spocz±³ na Nim.

33 [Vt-4,203] Ja Go przedtem nie zna³em, ale Ten, który mnie pos³a³, abym chrzci³ wod±, powiedzia³ do mnie: "Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstêpuj±cego i spoczywaj±cego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem ¦wiêtym".

34 Ja to ujrza³em i dajê ¶wiadectwo, ¿e On jest Synem Bo¿ym».

 

¦wiadectwo uczniów [Vt-4,12]

35 [Vt-2,8] [Vt-4,157] Nazajutrz Jan znowu sta³ w tym miejscu wraz z dwoma swoimi uczniami [Vt-4,12]

36 i gdy zobaczy³ przechodz±cego Jezusa, rzek³: «Oto Baranek Bo¿y».

37 [Vt-2,7, Vt-3,77, Vt-4,12; por. Vt-4,157] Dwaj uczniowie us³yszeli, jak mówi³, i poszli za Jezusem [Vt-6,16].

38 [Vt-2,7] Jezus za¶ odwróciwszy siê i ujrzawszy, ¿e oni id± za Nim, rzek³ do nich: «Czego szukacie?» Oni powiedzieli do Niego: «Rabbi! - to znaczy: Nauczycielu - gdzie mieszkasz?»

39 Odpowiedzia³ im: «Chod¼cie, a zobaczycie». Poszli wiêc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. By³o to oko³o godziny dziesi±tej.

40 [Vt-2,9] Jednym z dwóch [Vt-2,8], którzy to us³yszeli od Jana i poszli za Nim, by³ Andrzej [Vt-4,12], brat Szymona Piotra.

41 [Vt-2,11] Ten spotka³ najpierw swego brata i rzek³ do niego: «Znale¼li¶my Mesjasza» - to znaczy: Chrystusa.

42 [Vt-2,10] I przyprowadzi³ go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzek³: «Ty jeste¶ Szymon, syn Jana, ty bêdziesz nazywa³ siê Kefas» - to znaczy: Piotr.

43 [Vt-2,12] Nazajutrz [Jezus] postanowi³ udaæ siê do Galilei. I spotka³ Filipa. Jezus powiedzia³ do niego: «Pójd¼ za Mn±!».

44 Filip za¶ pochodzi³ z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra.

45 [Vt-2,12] Filip spotka³ Natanaela i powiedzia³ do niego: «Znale¼li¶my Tego, o którym pisa³ Moj¿esz w Prawie i Prorocy - Jezusa, syna Józefa z Nazaretu».

46 Rzek³ do niego Natanael: «Czy¿ mo¿e byæ co dobrego z Nazaretu?» Odpowiedzia³ mu Filip: «Chod¼ i zobacz!»

47 Jezus ujrza³, jak Natanael zbli¿a³ siê do Niego, i powiedzia³ o nim: «Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstêpu».

48 Powiedzia³ do Niego Natanael: «Sk±d mnie znasz?» Odrzek³ mu Jezus: «Widzia³em ciê, zanim ciê zawo³a³ Filip, gdy by³e¶ pod drzewem figowym».

49 Odpowiedzia³ Mu Natanael: «Rabbi, Ty jeste¶ Synem Bo¿ym, Ty jeste¶ Królem Izraela!»

50 Odpar³ mu Jezus: «Czy dlatego wierzysz, ¿e powiedzia³em ci: Widzia³em ciê pod drzewem figowym? Zobaczysz jeszcze wiêcej ni¿ to».

51 Potem powiedzia³ do niego: «Zaprawdê, zaprawdê, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i anio³ów Bo¿ych wstêpuj±cych i zstêpuj±cych na Syna Cz³owieczego».